Er verscheen een interessant commentaar in Nature, waaruit blijkt dat mensen uit bijna alle lagen van de samenleving de publieke steun voor steviger klimaatbeleid “dramatisch onderschatten”. Dramatisch onderschatten wil zeggen dat mensen in sommige gevallen de steun voor steviger klimaatbeleid bijna de helft te laag inschatten.

Beeld vs. REALITEIT

Het onderzoek waar Nature naar verwijst, is gedaan onder Amerikanen, maar ik denk dat het ook voor veel Nederlanders geldt (zeker voor Nederlandse politici). Ik hoor mensen wel eens zeggen: “in onze ‘bubbel’ vinden mensen klimaatbeleid belangrijk, maar daarbuiten…”. Maar uit onderzoek van o.a. het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat een ruime meerderheid van de Nederlanders voor steviger klimaatbeleid is, ook voor klimaatbeleid dat mensen noopt tot gedragsverandering. Toch praten we vaak voorzichtig over maatregelen die aanzetten tot gedragsverandering, uit voorzichtigheid, om geen mensen tegen het hoofd te stoten. Ja, er is een vocale minderheid die tegen een steviger klimaatbeleid is, maar zo’n minderheid is er bij elk denkbaar beleidsvoorstel. Maar daar staat tegenover dat 70 procent van de Nederlanders anders leven ten behoeve van het klimaat belangrijk tot heel belangrijk vindt.

De boodschap uit het artikel in Nature is dus: de voorzichtigheid waarmee we over klimaatbeleid spreken is niet langer nodig. Publieke onverschilligheid over de klimaatcrisis is een mythe. Er is veel steun voor steviger klimaatbeleid. Dus laten we er dan ook op die manier over spreken én ernaar handelen.

Bronvermelding

Bron van het commentaar uit Nature: McPherson Frantz, N. (2022), ‘To create serious movement on climate change, we must dispel the myth of indifference’. In: Nature Communications, 13:4780.
Nederlandse bron: zie bijvoorbeeld het rapport van het SCP (2021), ‘Klimaataanpak: toekomstbepalende keuzes voor onze samenleving. De energietransitie vanuit burgerperspectief’.